Beleggen voor de lange termijn, handelen op de korte termijn

Veel actoren in de financiële wereld zijn vooral gericht op de korte termijn, terwijl beleggen toch echt iets is voor op de lange termijn. Beleggers moeten een voorbeeld nemen aan de grote, legendarische beleggers en focussen op die ontwikkelen die de waarde van beleggingen op de lange termijn beïnvloeden in plaats van de koers van vandaag.

Jeffrey Schumacher, CFA 11 november, 2015 | 8:51
Facebook Twitter LinkedIn

Beleggen begint met het stellen van beleggingsdoelen. Die doelen zijn meestal ver weg in de tijd, zoals een aanvulling op ons pensioen of het financieren van de studie van de kinderen. De portefeuille waarmee we deze langetermijndoelstellingen willen behalen, bestaat vaak uit een aandelencomponent, die naar gelang het risicoprofiel van de belegger groter of kleiner kan zijn. De waarde van de aandelen waarin we beleggen is gebaseerd op het vermogen van het bedrijf om op lange termijn positieve kasstromen te genereren waarmee waarde-creërende investeringen gedaan kunnen worden om toekomstige groei te realiseren en waarmee het bedrijf dividend aan aandeelhouders kan uitkeren. Ondanks dat de lange termijn zowel bij ons besluit om te gaan beleggen als bij de waardebepaling van de effecten waarin we beleggen een centrale rol spelen, volharden we vaak in kortetermijndenken, waardoor het voornemen om te gaan beleggen voor de lange termijn uitmondt in speculeren op de korte termijn.

Kortetermijnfocus
Het helpt echter niet dat in de huidige marktomgeving bijna iedereen vooral oog lijkt te hebben voor de prestaties op korte termijn. CEO’s van bedrijven worden beloond voor het behalen van kortetermijndoelstellingen en de optiepakketten die ze ontvangen werken een focus op koersstijging op korte termijn in de hand terwijl waardecreatie op lange termijn het doel moet zijn. Aandelenanalisten, die vaak met het bedrijfsmanagement spreken, kijken vaak enkel naar de ontwikkeling van kwartaalresultaten en hebben doorgaans weinig oog voor de lange termijn. Hun rapporten en analyses worden door journalisten opgepikt, die op hun beurt het meest geïnteresseerd zijn in sensatienieuws of de tip van de dag. Hierop is de input van agressieve activistische aandeelhouders, die ervan beticht worden vooral op de korte termijn winst te willen boeken, een welkome aanvulling. De informatie uit de krant komt weer bij de individuele belegger terecht, die haast automatisch gedwongen wordt zijn keuzes te baseren op dit kortetermijndenken. Hetzelfde geldt voor de beheerders van beleggingsfondsen, die daarnaast vaak ook nog eens door hun bazen worden beoordeeld op kortetermijnprestaties. En als hun bazen het niet doen, dan doen hun investeerders dat wel door hun geld na een korte periode van underperformance weg te halen. De New-York Times publiceerde recent een veelzeggende illustratie over de kortetermijnfocus bij de diverse actoren die een rol vervullen in de financiële wereld.

Vasthouden
De grote beleggers van deze wereld hebben echter vooral succes gehad door de kortetermijnruis te negeren en zich te focussen op de langetermijnontwikkelingen die de waarde van een onderneming bepalen. De waarde van een bedrijf verandert namelijk niet iedere vijf minuten, de prijs van een aandeel wel. Als aandeelhouder zou je ook moeten doen wat de naam al impliceert: vasthouden aan een aandeel. Hoe lang, dat is altijd de vraag en er kunnen gegronde redenen zijn om een aandeel te verkopen, maar alleen wanneer de potentiële waarde van een bedrijf veranderd, niet de koers van het aandeel.

Een voorbeeld bij uitstek van een succesvolle langetermijnbelegger is Warren Buffet. Hij stelde in zijn Letter to shareholders van 1988 het volgende: “In 1988 we made major purchases of Federal Home Loan Mortgage Pfd. (“Freddie Mac”) and Coca Cola. We expect to hold these securities for a long time. In fact, when we own portions of outstanding businesses with outstanding managements, our favorite holding period is forever.”

Lange termijn waarde versus korte termijn prijs
Oneindigheid is wellicht wat lang, en het geval Freddie Mac laat ook zien dat zorgvuldig monitoren en actief handelen vereist is wanneer de langetermijnvooruitzichten veranderen, maar het zou geen kwaad kunnen wanneer we als beleggers de dagelijkse ruis in het juiste perspectief plaatsen en ons bezig houden met wat iets waard is in plaats van wat iets kost. Dan kunnen we ons weer focussen op de lange termijn.

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Jeffrey Schumacher, CFA  is fondsanalist bij Morningstar Benelux

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten