Overheden wereldwijd zijn sinds 2008 een agressief monetair beleid gaan toepassen om hun aftakelende economieën te stimuleren, waardoor het voor beleggers steeds moeilijker werd om inkomsten te halen uit traditionele bronnen zoals cash of vastrentende producten. Eerst werd de bijl gezet in de basisrente van de centrale bank. Vervolgens werd de 'kwantitatieve versoepeling' geïntroduceerd, die daarna werd uitgebreid naar lagere rentevoeten voor nog langere looptijden. Het gevolg voor beleggers is dat ze ofwel lagere inkomsten uit hun beleggingen moeten aanvaarden, ofwel moeten overstappen naar traditioneel riskantere activa, of een combinatie daarvan. Velen vinden de eerste optie tegennatuurlijk, vooral in een omgeving van stijgende kosten voor levensonderhoud, en kozen daarom voor het hogere risico, wat meer onzekerheid met zich meebrengt.
Rendementen uit activa die rente-inkomsten opleveren en die zich in een hogere risicocategorie bevinden, hebben het in 2012 uitstekend gedaan: zo behaalden high yield en investment grade obligaties een aanzienlijk beter resultaat dan staatsobligaties. In onderstaande grafiek een vergelijking van drie obligatiecategorieën (genoteerd in Britse ponden; klik voor vergroting):
Dergelijke rendementen kunnen positievere beleggingsvooruitzichten weerspiegelen, maar wellicht laten beleggers zich ook verleiden door de hogere ‘yield’ van dergelijke obligatieactivaklassen en dat ze voor een positie daarin meer risico aanvaarden. In dit verband wordt er bij beleggers steeds meer reclame gemaakt voor producten met een hoge yield en hoewel veel aanbiedingen misschien een oplossing bieden voor hun zoektocht naar inkomsten, zijn er talrijke andere factoren die beleggers in overweging zouden moeten nemen dan alleen het nominale rendement.
Opbrengst is niet hetzelfde als totaalrendement
‘Yield’ is de inkomsten van een belegging (dividend en/of rente) als deel van de totale waarde van die belegging. Een stijging van de yield betekent dan ook dat er een stijging van de inkomsten is geweest als de totale waarde van een belegging hetzelfde blijft of stijgt. Maar als die totale waarde in de loop van de tijd daalt, dan zullen beleggers minder inkomsten ontvangen ook al is de yield constant.
Het belang van totaalrendement
Hoewel beleggers misschien voornamelijk in een product beleggen om inkomsten te ontvangen, moeten ze het totaalrendement van het product in beschouwing nemen en hoe dat samen met de yield, hun beleggingsdoelstellingen kan verwezenlijken, zowel wat het effect op hun kapitaal als hun inkomsten betreft.
Een product met een laag totaalrendement in verhouding tot de yield die het uitbetaalt, kan op langere termijn problemen creëren. In onderstaande grafiek worden twee fictieve producten vergeleken: één met een hoge yield van 6 procent per jaar maar een consequent totaalrendement van 5 procent per jaar en één met een lagere yield van 4 procent per jaar maar een hoger consequent totaalrendement van 6 procent per jaar. In het diagram wordt het effect op inkomsten en kapitaal in de loop van de tijd weergegeven (klik voor vergroting):
Op basis van deze veronderstellingen ontvangt de belegger in het product met de hogere yield voor een langere periode hogere inkomsten (zie de blauwe stippellijn in vergelijking met de groene stippellijn). Maar welke prijs betaalt hij voor dit voordeel?
Allereerst, omdat de jaarlijkse yield meer bedraagt dan het totaalrendement wordt de kapitaalbasis van de belegging uitgehold (blauwe ononderbroken lijn). Na tien jaar zou het kapitaalverlies zo’n 10 procent bedragen in vergelijking met een kapitaalwinst van meer dan 20 procent voor het product met het lagere rendement (groene ononderbroken lijn).
Ten tweede, omdat de kapitaalbasis erodeert dalen de inkomsten voor het product met de hogere yield in de loop van de tijd, ook al verandert er niets aan de yield (blauwe stippellijn). Hiertegenover staan de stijgende inkomstenbetalingen van het product met de lagere yield (groene stippellijn).
Ten derde is een dergelijke erosie van kapitaal en inkomsten in het product met de hogere yield des te groter wanneer er rekening wordt gehouden met het effect van inflatie. Uitgaande van een inflatie van 2 procent biedt het product met een yield van 4 procent een inkomstenniveau dat gelijke tred houdt met de inflatie en de werkelijke kapitaalwaarde van de belegging in de loop van de tijd beschermt. Terwijl de inkomsten en het kapitaal van het product met de hogere yield in reële termen aanzienlijk dalen.
Dit betekent niet per se dat alle producten met een hogere yield noodzakelijk een teleurstellend totaalrendement bieden. Maar het betekent wel dat beleggers het effect van het totaalrendement in ogenschouw moeten nemen en niet alleen moeten focussen op de yield en de inkomsten op korte termijn.
Kapitaalrisico
In veel gevallen gaat er met beleggingen met een hogere yield een groter risico van kapitaalverlies gepaard. Dit is duidelijk het geval voor vastrentende producten, waarbij de hogere yield voor non-investment grade obligaties beleggers compenseert voor het kopen van obligaties van meer risicovolle ondernemingen. Het kapitaalverlies uit dergelijke producten kan aanzienlijk zijn, waardoor in perioden van economische stress het voordeel van een hogere yield volledig teniet wordt gedaan. Dit wordt weergegeven in het onderstaande diagram voor het totaalrendement op vastrentende producten in 2008 (klik voor vergroting).
Hierdoor rijst de vraag of beleggers die momenteel menen te moeten beleggen in activa met een hogere yield om voldoende inkomsten te verdienen, over de vereiste risicotolerantie en over een voldoende lange beleggingshorizon beschikken om de risico's te aanvaarden die met dergelijke beleggingen gepaard gaan. Inmiddels moet worden opgemerkt dat niet alle activa met een hogere yield riskanter zijn. Veel dividendfondsen hebben historisch gezien een lagere volatiliteit en een lager verlies dan aandelenfondsen die geen dividend uitkeren.
Liquiditeitsrisico
Activa met een hoge yield kunnen ook een laag liquiditeitsniveau vertonen. Ook in dit geval zijn vastrentende producten een goed voorbeeld. Aan de ene kant van het spectrum bevindt zich de markt voor staatsobligaties, die gekenmerkt wordt door een overvloedige liquiditeit. Waar hoogrentende obligaties over veel minder liquiditeit beschikken, vooral als aan de kredietwaardigheid van een emittent vragen worden gesteld. Vastgoed is een andere vermogensklasse die veel beleggers bezitten om het rendement. Door de aard van de activa is de liquiditeit laag en veel fondsen die direct in vastgoed beleggen zullen over aanzienlijke kasposities beschikken om de kapitaalstromen te helpen beheren, waardoor de yield op dergelijke fondsen in vergelijking met de zuivere vermogensklasse op zichzelf afneemt.
Streefdoelen, doelstellingen en risicotolerantie van beleggers
Voor veel beleggers kan een product met een hoge yield de beste optie zijn, maar alvorens te beleggen is aan te raden om alle facetten van een product in overweging te nemen. In dit artikel zijn er enkele beschreven om te beoordelen of het product zal helpen om hun beleggingsdoelstellingen met een gepast risiconiveau te verwezenlijken.
Meer over portefeuillebeheer
Een check-up van uw beleggingsportefeuille in 5 stappen
Pak problemen in uw beleggingsportefeuille aan en zorg dat uw beleggingen goed zijn voorbereid op 2013.
Inkomsten versus totaalrendement: waarom zou u kiezen?
Staar u niet blind op etiketten, de beste benadering combineert beide strategieën.
Hoe realiseer ik mijn financiële doelen?
Of u nu zelf belegt of uw portefeuille toevertrouwt aan een adviseur, een groentje bent of een doorgewinterde belegger, hier volgen enkele essentiële tips om uw financiële doelen te bereiken.
