Rendement: doel van beleggers en sluitstuk van fondsanalyse

Rendement, daar gaat het uiteindelijk om. Maar de analyse van het rendement stopt niet bij de vraag of het rendement beter of slechter was dan de concurrentie en de benchmark. De performance van een fonds vormt de laatste pilaar van het vijf P-raamwerk op basis waarvan Morningstar fondsen beoordeelt en tevens het sluitstuk van deze serie columns. Ronald van Genderen licht toe.

Ronald van Genderen 27 juli, 2017 | 14:15
Facebook Twitter LinkedIn

Rendement is het uiteindelijke doel waarom we beleggen, maar het rendement an sich vormt een uitermate matig middel om een geschikt beleggingsfonds te selecteren. Niet voor niets wordt er in reclame-uitingen van beleggingsproducten verplicht gewaarschuwd: “Rendementen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.” En niet ten onrechte, want in de praktijk blijken fondsen die het ene jaar top presteren, regelmatig het volgende jaar flop te zijn.

Toch nemen de fondsanalisten van Morningstar historische rendementen mee in hun analyses. Rendementen worden daarbij onder andere afgezet tegen de prestaties van soortgelijke fondsen in de categorie, waarbij deze natuurlijk bij voorkeur worden verslagen over een volledige beleggingscyclus. Dat is echter niet de enige maatstaf waar de prestaties aan afgemeten worden. Ook de relevante index (of indices) wordt als benchmark gebruikt. Indices zijn de afgelopen jaren steeds belangrijker geworden, omdat ze door de opkomst van passieve producten als ETFs ook daadwerkelijk door beleggers kunnen worden gekocht.

Benchmark niet de enige norm
Toch is het vaststellen of een fonds zijn concurrentie en benchmark heeft verslagen niet het enige op basis waarvan rendement wordt beoordeeld. Wellicht nog belangrijker is de analyse of de prestaties van het fonds in lijn zijn met wat verwacht mag worden op basis van de eerdere analyse van de andere pilaren People, Process, Parent en Price.

Zo mag van een bottom-up stock picker verwacht worden dat aandelenselectie de belangrijkste, zo niet de enige performance driver is. Of wanneer een beheerder van een fonds tracht waarde toe te voegen door te beleggen in de juiste landen en/of sectoren, dan zal daar de focus op liggen bij de performance attributie.

Daarnaast is de consistentie van de prestaties van belang. Morningstar analisten verwachten niet van een beheerder dat hij ieder jaar de concurrentie en benchmark verslaat, want ook voor de beste beleggers is dat een onmogelijke taak. Maar wat de analisten niet graag zien, is dat een op het eerste oog sterk lange termijn track record volledig leunt op een of enkele zeer goede jaren, terwijl de prestaties in andere jaren benedengemiddeld zijn. In die gevallen is er waarschijnlijk eerder sprake geweest van geluk, dan van kunde bij de beheerder.

Dat neemt niet weg dat een fonds niet een slecht jaar kan hebben. Zo kan het heel goed zijn dat een beheerder belegt volgens een bepaalde stijl die tijdelijk uit de gratie is bij beleggers. Een goed voorbeeld daarvan troffen we recent aan bij beleggers die een kwaliteitsstijl aanhangen. Dergelijke beleggers hebben een voorkeur voor goed geleide bedrijven die over het algemeen een sterke balans hebben. Fondsen die zich op dit soort bedrijven richten, hebben het vaak moeilijk in markten die meer cyclisch van aard zijn. Precies het type markt dat we recent na de verkiezing van Donald Trump als president van de Verenigde Staten hebben gezien.

Verband rendement en risico
Tot slot: rendement en risico zijn met elkaar verbonden. Bij de analyse van het rendement wordt bij voorkeur gekeken naar het risico gecorrigeerde rendement, want een beheerder die alleen de concurrentie en benchmark verslaat door grote risico’s te nemen, voegt geen daadwerkelijke waarde toe.

Rendement is dus het doel van beleggers en het eindpunt van de fondsanalyse. Daarbij moet een beheerder wel degelijk hebben aangetoond in het verleden over langere termijn in staat te zijn geweest om waarde toe te voegen, oftewel de concurrentie en de benchmark te hebben verslagen. Maar belangrijk is ook de consistentie. De prestaties moeten in lijn zijn met wat verwacht mag worden op basis van het team, het proces en de kosten. Bovendien moet een sterk track record niet afhankelijk zijn van één gelukkig goed jaar.

Deze column verscheen ook op Finanzen.nl

 

Lees ook eerdere columns van Ronald van Genderen:

- Alleen bij kosten maakt de belegger zelf een bewuste keus

Ook de kwaliteit van het fondshuis is van belang

Hoe uw geld wordt beheerd

Stijl bewust

Wie is het

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Ronald van Genderen

Ronald van Genderen  is fondsanalist bij Morningstar Benelux

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten