Risicobewust

Rendement wordt schaarser. Aandelenbeleggers hebben sinds het dieptepunt van de crisis in maart 2009 hun vermogen flink zien groeien. Beleggers zagen de AEX vanaf het dieptepunt meer dan verdubbelen, terwijl de S&P 500 index nieuwe records aantikt en sinds maart 2009 in euro’s gemeten ruim 230% is opgelopen. En dat is nog exclusief het dividend. De flinke koersstijgingen zijn een reden om conservatiever te zijn met betrekking tot toekomstige rendementsverwachtingen.

Jeffrey Schumacher, CFA 30 augustus, 2016 | 11:18
Facebook Twitter LinkedIn

De hoge waarderingen lijken het bewijs te zijn dat toekomstig rendement naar voren is gehaald, waardoor beleggers die nu nog instappen mogelijk genoegen moeten nemen met een lager rendement dan we de afgelopen jaren hebben gezien.

Het lagere verwachtingspatroon met betrekking tot koersrendement zorgt ervoor dat het dividend als onderdeel van het totaalrendement weer belangrijker wordt. Het is een van de oorzaken waarom beleggers zoveel aandacht hebben voor hoogdividendaandelen.

Onhoudbare dividendrendementen
Echter, zoals we al eerder hebben gesteld, is het beleggen in aandelen met een bovengemiddeld dividendrendement niet zonder risico’s. Te hoge dividendrendementen blijken vaak onhoudbaar, waarbij een belegger een doorgaans een flinke afwaardering voor de kiezen krijgt wanneer het dividend wordt verlaagd. Er moet dus een gezonde balans zijn tussen enerzijds de hoogte van het dividendrendement en anderzijds de zekerheid waarmee het dividend betaald zal worden.

Nu beleggers hun best moeten doen om rendement bij elkaar te sprokkelen, zijn ze steeds meer bereid om het risico van hun beleggingen te verhogen. Uit data van Morningstar blijkt dat de beleggingscategorieën dividendaandelen, bedrijfsobligaties, emerging market debt en high yield gezamenlijk over de afgelopen vijf jaar een netto-instroom zagen van bijna 100 miljard euro. Het zorgde ervoor dat het beheerde vermogen in deze categorieën tezamen per eind juni 188 miljard euro bedroeg.

Te gemakkelijk?
Hoewel de beweging vanuit een rendementsperspectief prima te verklaren is, kan wel de vraag worden gesteld of beleggers niet te gemakkelijk het hogere risico aanvaarden voor een beetje extra rendement. Voor degelijke dividendbetalers en solide bedrijfsobligaties geldt dit misschien minder, maar wanneer het over emerging market debt of high yield gaat dan is dit toch een ander verhaal.

Emerging markets worden vaak geprezen om hun bovengemiddelde economische groei en grote grondstofvoorraden, maar beleggers moeten niet vergeten dat het een risicovolle belegging is in onderontwikkelde landen. De term emerging markets neigt vooral de positieve aspecten te benadrukken, maar de Azië-crisis, de Rusland-crisis en de perikelen die we hebben gehad in Argentinië, Venezuela en Brazilië onderschrijven de keerzijde van dit type beleggingen.

Rommelobligaties
Hetzelfde geldt voor high yield obligaties. High yield is een mooie (marketing) term voor junk-obligaties, oftewel rommelobligaties. Obligaties beneden kredietkwaliteit, waarvoor een hogere rentevergoeding wordt ontvangen dan op investment grade bedrijfsobligaties en overheidspapier. De term high yield concentreert zich wederom alleen op het rendementsperspectief, maar ook hier wordt het risico pas zichtbaar tijdens marktstress.

Beleggers herinneren zich misschien de junk bond hype van de jaren ’80 nog wel, waarin deze markt onder leiding van junk bond koning Michael Milken van investment bank Drexel Burnham Lambert groeide van een omvang van 7 miljard dollar in de jaren ’70 naar een piek in 1989 van 201 miljard aan rommelobligaties. Aan de sterke groei kwam een abrupt einde toen het aantal wanbetalingen hard opliep en beleggers dit type obligaties de rug toekeerden. Drexel Burnham Lambert ging in 1990 failliet en Michael Milken verdween in de gevangenis nadat hij was beschuldigd van insider trading.

Halverwege de jaren ’90 herstelde de groei weer, en sindsdien is de markt vertienvoudigd. Vandaag de dag staat er meer dan 2 biljoen dollar uit aan obligaties die niet kredietwaardig zijn.

Haarscheurtjes
Maar ook nu ontstaan er haarscheurtjes. De val van de olieprijs zorgt ervoor dat naar verwachting van Moody’s en Fitch 5% van de wereldwijde high yield obligatiemarkt in gebreke zal blijven. Het hoogste percentage in zes jaar. De grondstoffensector (energie en mijnbouwbedrijven) is hier de grote boosdoener, waarbij Fitch verwacht dat aan het eind van dit jaar 16-18% van de energiebedrijven als wanbetaler te boek zal staan, terwijl dit voor de olie-exploratiebedrijven zelfs kan oplopen tot een derde van de markt.

Het is daarmee een duidelijk voorbeeld dat rendement niet zonder risico gaat. Beleggers moeten zich daarom niet blindstaren op het mogelijke rendement, maar een weloverwogen, risicobewuste keuze maken voor hun beleggingen.

Lees meer columns van Jeffrey Schumacher:

- Emerging markets, wie durft?

- Japan, het land van het rijzende dividend

- De kracht van lage kosten

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Jeffrey Schumacher, CFA  is fondsanalist bij Morningstar Benelux

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten